به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پایگاه میراث‌جهانی شوش، محمدحسین ارسطوزاده مدیر این پایگاه امروز سه‌شنبه 7 فروردین با اعلام این خبر افزود: «این میله‌های شیشه‌ای استوانه‌ای‌شکل که به‌قطر یک تا دو سانتی‌متر هستند و در پای یکی از درگاه‌های پرستشگاه اینشوشیناک در زیگورات چغازنبیل یافت شده‌اند، بخشی از تزیینات درهای چوبی این بنا بوده‌اند که احتمالا به‌طور مایل داخل چهار چوب کنار هم چیده می‌شده‌اند.»
او ادامه داد:«این قطعات شیشه‌ای، از نخستین اشیای شناخته‌شده در ایران به‌شمار میروند که تاریخ صنعت شیشه‌گری را به نیمه دوم هزاره دوم پیش از میلاد بازمی‌گردانند.»
ارسطوزاده ضمن اشاره به اینکه در دوران پیش از تاریخ در ایران از شیشه برای ساخت زیور‌آلات و وسایل تزیینی استفاده می‌شده است گفت: «قدیمی‌ترین اشیا و ظروف شیشه‌ای یافت‌شده در ایران به دوره ایلامی‌ها (هزاره دوم قبل از میلاد) بازمی‌گردد.»
باستان‌شناسان معتقدند در زیگورات چغازنبیل که نخستین یافته‌های شیشه‌ای در این نیایشگاه پیدا شده، برای رسیدن نور به طبقات زیرین از شیشه‌های لوله‌ای‌شکل و تاباندن نوارهایی از خمیر شیشه به دور یک محور استفاده می‌شده است تا هم جنبه کاربردی داشته باشد و هم تزیینی.
معبد چغازنبیل نیایشگاهی باستانی است که در زمان ایلامی‌ها ساخته شده و در 45 کیلومتری جنوب شهر شوش قرار دارد.
انتهای پیام/
